Σε μια ιδιαίτερη ιδιαίτερη διαπίστωση προχώρησαν Ιταλοί επιστήμονες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η ακρόαση μουσικής του Μότσαρτ για πιάνο μπορεί να μειώσει τη συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων. Η ιδέα ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, είχε αρχικά προταθεί στη δεκαετία του 1990.

Έχουν υπάρξει αρκετές μελέτες έκτοτε, αλλά σε μικρούς αριθμούς ανθρώπων ή με αβέβαια αποτελέσματα, πράγμα που είχε προκαλέσει ένα σκεπτικισμό για την θεωρία.

Η νέα μελέτη (μετα-ανάλυση) από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πίζα δρ. Τζιανλούκα Σέσο και δρ. Φεντερίκο Σίκα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής νευροφυσιολογίας «Clinical Neurophysiology» και όπως αναμεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, καθώς και τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας, φαίνεται πλέον να αίρει τις αμφιβολίες και να επιβεβαιώνει οριστικά τη βασιμότητα της θεραπευτικής επίδρασης του Μότσαρτ στην επιληψία.

Η συστηματική ανάλυση και αξιολόγηση 12 έως τώρα ερευνών πάνω στο ζήτημα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ακρόαση του Μότσαρτ σε καθημερινή βάση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μείωση της αφύσικης εγκεφαλικής δραστηριότητας και των κρίσεων στους ασθενείς με επιληψία. Η πάθηση είναι αρκετά συχνή, εμφανιζόμενη σχεδόν στο 1% του πληθυσμού παγκοσμίως.

Η φαρμακευτική θεραπεία δεν φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα περίπου στο 30% των ασθενών, συνεπώς οι γιατροί αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Η μουσικοθεραπεία με Μότσαρτ μπορεί να μειώσει από 31% έως 66% τη συχνότητα των κρίσεων, αν και η επίδραση διαφέρει αρκετά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Στη θεραπεία συνήθως χρησιμοποιείται η σονάτα για δύο πιάνα Κ448 και η σονάτα για πιάνο Κ545.

Πάντως, οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη μια σαφή εξήγηση μέσω ποιών βιολογικών μηχανισμών η μουσική -ειδικά του Μότσαρτ- ηρεμεί τον εγκέφαλο των επιληπτικών. «Πιθανώς οι σονάτες του Μότσαρτ έχουν διακριτές ρυθμικές δομές που είναι ιδιαίτερα κατάλληλες να επηρεάσουν την επιληψία», δήλωσε ο δρ. Σάσο.