Οι χαμηλές τιμές ελαιόλαδου ανοίγουν τον δρόμο για την εκπόνηση στρατηγικού σχεδίου για την εγχώρια ελαιοκομία, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα αναφέρθηκαν κατά την πρόσφατη συνάντηση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη με την Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Ελαιόλαδου.

Η αυξημένη προσφορά, κυρίως από τα υψηλά ισπανικά αποθέματα που ελέω των αμερικανικών δασμών διοχετεύονται επί ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά και το ρεκόρ παραγωγής της Τυνησίας, έχει οδηγήσει διεθνώς τις τιμές του ελαιόλαδου στα κατώτατα επίπεδα των τελευταίων χρόνων και σήμερα διαπραγματεύονται -το εξαιρετικά παρθένο- περίπου στην τάξη των 2 ευρώ ανά λίτρο. 

Για την αντιμετώπιση της κατάστασης οι εμπλεκόμενοι στη συνάντηση συμφώνησαν ότι το μέτρο αποθεματοποίησης δεν αποτελεί λύση και δεν θα έφερνε αποτελέσματα στην ελληνική αγορά. Προς τούτο και αποφασίστηκε να προχωρήσει η εκπόνηση στρατηγικού σχεδιασμού... στο «και πέντε» των εξελίξεων.

Αρχικά τόσο στο ελαιόλαδο όσο και σε άλλα ισχυρά εγχώρια προϊόντα η ύπαρξη εθνικών στρατηγικών θα έπρεπε να θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ... ωστόσο, επειδή αυτό δεν συμβαίνει, συνετό είναι με αφορμή την πίεση των τιμών να ενεργοποιηθούν οι αρμόδιοι οργανισμοί ώστε όχι μόνο να θωρακιστεί η εγχώρια παραγωγή έναντι του ανταγωνισμού, αλλά επιτέλους το ελληνικό εξαιρετικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο να βρει τη θέση που του αρμόζει στα διεθνή ράφια.

Επώνυμα, όχι μέσω των ντενεκέδων που στέλνονται στην Ιταλία, που βέβαια ως αγορά έχει χρόνια αναπτύξει τον μηχανισμό και «απολαμβάνει» το ποιοτικό πλεονέκτημα του ελληνικού ελαιόλαδου. Στο τέλος της ημέρας, αφού οι Ιταλοί μπορούν, γιατί δεν μπορούμε εμείς;