Μια μικρή νίκη πέτυχαν οι φαρμακοποιοί της χώρας την προηγούμενη Παρασκευή στο θέμα της ιδιοκτησίας των φαρμακείων, καθώς το ΣτΕ δικαίωσε την προσφυγή τους και ακύρωσε τη σχετική υπουργική απόφαση με την οποία καθορίζονταν οι προϋποθέσεις ίδρυσης φαρμακείων και από μη φαρμακοποιούς.

Η μικρή νίκη έγκειται στο γεγονός πως το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έμεινε στο τυπικό μέρος της υπόθεσης και δεν πέρασε στην ουσία, αναφέροντας πως το ζήτημα δεν μπορεί να ρυθμιστεί με υπουργική απόφαση αλλά με Προεδρικό Διάταγμα.

Το δικαστήριο έκανε δεκτές τις αιτήσεις του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου και των Φαρμακευτικών Συλλόγων Αττικής και Θεσσαλονίκης, με τις οποίες ζητούσαν να ακυρωθεί η από 20/5/2016 απόφαση των υπουργών Οικονομίας και Υγείας για «τις ρυθμίσεις επαγγέλματος φαρμακοποιού και την ίδρυση φαρμακείου».

Η συγκεκριμένη απόφαση ανέφερε μεταξύ άλλων ότι μπορούσαν να ιδρυθούν φαρμακεία από μη αδειούχους φαρμακοποιούς υποχρεωτικά υπό εταιρική μορφή (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης), αρκεί ένα μέλος να είναι φαρμακοποιός και να έχει μετοχικό μερίδιο 20%.

Ειδικότερα, με τις αποφάσεις της η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι θέματα άσκησης επαγγέλματος φαρμακοποιού, λειτουργίας φαρμακείου και δεοντολογίας φαρμακοποιών ρυθμίζονται ή με νόμο ή με προεδρικό διάταγμα.

Επομένως, τα θέματα αυτά δεν μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο ρύθμισης υπουργικής απόφασης, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ο νόμος 4336/2015 δεν παρέχει την προβλεπόμενη ειδική εξουσιοδότηση.

Η Ολομέλεια αναφέρει επιπλέον ότι το περιεχόμενο της καταργηθείσας υπουργικής απόφασης μπορεί να περιληφθεί σε προεδρικό διάταγμα.

Στο ενημερωτικό τους σημείωμα οι φαρμακοποιοί είχαν επικαλεστεί δύο αποφάσεις του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο αποδέχτηκε μεταξύ άλλων ότι «η διατήρηση του καθεστώτος ιδιοκτησίας/λειτουργίας των φαρμακείων αποκλειστικά στα χέρια των φαρμακοποιών είναι δικαιολογημένη και λειτουργεί ευεργετικά για τους πολίτες και τα εθνικά συστήματα υγείας».

Οι φαρμακοποιοί είχαν επίσης επικαλεστεί επίσημα στοιχεία, τα οποία αποδείκνυαν πως σε καμία χώρα όπου επεβλήθη πλήρης απελευθέρωση του ιδιοκτησιακού των φαρμακείων δεν μειώθηκαν οι τιμές των φαρμάκων και των ειδών που πωλούνται στα φαρμακεία, αλλά αντιθέτως στην πλειονότητα των περιπτώσεων αυξήθηκαν.