Στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Τιμίου Σταυροῦ Κάτω Ἀχαΐας ἐτέλεσε τήν Θεία Λειτουργία, ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἐχειροτόνησε Πρεσβύτερον τόν εὐλαβέστατον Διάκονο Χρῖστον Δριμάλα.

          Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του, ἀφοῦ ἀνεφέρθη στήν ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί στήν σημασία τῆς ἐπί τοῦ Σταυροῦ θυσίας, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μίλησε μέ τήν εὐκαιρία τῆς χειροτονίας τοῦ νέου Ἱερέως, γιά τήν προσφορά τῶν Ἱερέων στήν κοινωνία καί μάλιστα στήν Πατρίδα μας.

          Τό πρώτιστο ἒργο τοῦ Ἱερέως, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος εἶναι νά λειτουργῇ, νά εὐλογῇ τόν ἂρτο καί τόν οἲνο καί μέ τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά μεταβάλλονται σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὣστε οἱ ἂνθρωποι νά γίνωνται ὃμαιμοι καί σύσσωμοι Χριστοῦ. Χωρίς τήν Μυστηριακή ζωή δέν ὑπάρχει Ἐκκλησία. Ὁ Ἱερεύς εἶναι ὁ λειτουργός τῶν θείων καί ἀρρήτων Μυστηρίων.

          Ὃμως ἡ προσφορά τοῦ Ἱερέως συνεχίζεται  καί μετά τήν Θεία Λειτουργία καί τήν ἐπιτέλεση τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων. Στήν Πατρίδα μας οἱ Ἱερεῖς θυσιαστικά ἀγωνίζονται τόσο στίς μεγάλες πόλεις, ὃσο καί στά χωριά μας, μάλιστα στά μικρά, στά δυσπρόσιτα καί ἀπομεμακρυσμένα.

           Στίς μεγάλες πόλεις, ἂλλαξε ἡ πληθυσμιακή δομή, ἀλλοιώθηκε καί ὁ παραδοσιακός χαρακτῆρας, διαβρώθηκε ἡ ἠθική, ἒγινε  διαφορετικός ὁ τρόπος ζωῆς.

          Ἡ ἀνεργία, ἡ πενία, τά ποικίλα προβλήματα ταλανίζουν τούς ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας, ἰδίως τούς νέους. Μέσα σέ ἓνα τέτοιο κλῖμα, ἀγωνίζονται οἱ Ἱερεῖς μας, νυχθημερόν, νά διατηρήσουν τήν συνοχή τῆς κοινωνίας, τήν ἑνότητα, νά σταθοῦν δίπλα στόν πόνο καί στά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, νά βοηθήσουν στήν ἀντιμετώπιση τῶν ποικίλων ἀναγκῶν. Ἡ πόλη μας εἶναι ἐκ τῶν μεγαλυτέρων πόλεων τῆς Ἑλλάδος καί ἡ πολυπολιτισμική κοινωνία μας χρειάζεται ἐργασία πολλή, μέ αὐτοθυσιαστική διάθεση τήν ὁποία διαθέτουν ὃλοι οἱ Ἱερεῖς μας καί οἱ οἰκογένειές τους.

          Πρωτίστως βεβαίως τό ἒργο τους εἶναι, νά μεταφέρουν τό μήνυμα τῆς σωτηρίας στόν σύγχρονο ἀποπροσανατολισμένο ἂνθρωπο, νά τόν ἐπανευαγγελίσουν, νά τόν ἐκκλησιάσουν, νά τόν ἁγιάσουν. Μιλᾶμε πλέον γιά μιά ἀνάγκη συγχρόνου ἐσωτερικῆς ἱεραποστολῆς, τήν ὁποία ἐγέννησαν οἱ σύγχρονες ἀπαιτήσεις τῆς κοινωνίας.

          Ὃμως, μεγίστη εἶναι ἡ ὑπηρεσία τῶν Ἱερέων μας καί στήν ὓπαιθρο χώρα. Αὐτοί κρατοῦν ὂρθια τήν Ἑλλάδα στά μέρη, στά χωριά, ὃπου ἡ ἐγκατάλειψη ἀπ’ ὃλους εἶναι χαρακτηριστική τῶν καιρῶν.

          Ἒκλεισαν τά Σχολεῖα, ἒφυγαν οἱ ὃποιες ἂλλες ὑπηρεσίες, τό διοικητικό σύστημα δύσκολα πλέον βοηθάει τά μικρά χωριά, ἀφοῦ οἱ μεγάλοι δῆμοι δύσκολα διοικοῦνται καί ἀντιμετωπίζουν τά προβλήματα.

          Μέ λαχτάρα οἱ λιγοστοί κάτοικοι τῶν χωριῶν μας, περιμένουν τόν Ἱερέα, γιά νά χτυπήσῃ τήν καμπάνα, ὣστε νά αἰσθανθοῦν ὃτι δέν πέθαναν τά χωριά μας. Ἡ Θεία Λειτουργία ζωογονεῖ τόν τόπο, ἡ παρουσία τῆς Ἐκκλησίας στηρίζει τήν Πατρίδα μας.

          Ἡρωϊκά ἐπιμένουν οἱ παπάδες μας καί μέ θυσιαστική διάθεση ὑπηρετοῦν τήν ὓπαιθρο τῆς Ἑλλάδος.

          Ὁ σήμερα χειροτονηθείς Πρεσβύτερος, θά εἶναι ἂμισθος, ἀφοῦ ἐλάχιστος θέσεις Ἱερέων, δύο κάθε χρόνο, καί ἂν, δίδει ἡ πολιτεία σέ κάθε Ἱερά Μητρόπολη.

           Θά ἐργάζεται στή γῆ, ὃπως μέχρι σήμερα μαζί μέ τήν οἰκογένειά του καί παράλληλα θά προσφέρῃ τίς ὑπηρεσίες του στό Ἃγιο Θυσιαστήριο, στά  ὀρεινά χωριά Κυπαρίσσι καί  Ἃγιο Δημήτριο Τριταίας Ἀχαΐας, μέ τούς λιγοστούς κατοίκους.

          Ἐπιθυμῶ ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη μου καί τίς θερμές εὐχαριστίες μου πρός τόν Ἱερόν Κλῆρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί γενικώτερα γιά τό τεράστιο, πνευματικό καί κοινωνικό ἒργο τό ὁποῖο προσφέρουν στόν τόπο μας καί στήν Πατρίδα μας.

          Νά ἀγαπᾶτε τούς Ἱερεῖς μας, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, νά τούς τιμᾶτε καί νά καλλιεργῆτε τίς ἱερατικές κλήσεις στά παιδιά σας, ὣστε νά ἒχωμε μιά ὡραία καί ἁγία συνέχεια στό ἒργο τῆς ἱερατικῆς διακονίας.