ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΠΟΨΕΙΣ

Αυτή τη φορά, θα τους κοιτάξουμε στα μάτια

Ο πόλεμος ήταν για όλους μας κάτι μακρινό. Ηταν ο φόβος των γύρω μας κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. Κάποιες παλαιότερες ταινίες που συμπληρώνονταν με προσωπικές αφηγήσεις. Που αργότερα έγιναν οι άρτιες σειρές της HBO και κάποιες στρατιωτικές στολές που κατεβάζουμε από ράφια και αρχεία. Όλα αυτά τα βλέπαμε με την απόσταση του μεταπολεμικού ανθρώπου και τον εφησυχασμό της ευημερίας του.

Και ξάφνου όλα αλλάζουν. Σκάνε σαν την υποτιθέμενη βόμβα του Β' Παγκοσμίου πολέμου που βρέθηκε στην πλατεία Συντάγματος και σφηνώθηκε στην καθημερινότητά μας. Ολες αυτές οι λέξεις και οι εικόνες που σου δηλώνουν χωρίς παράτες και άρωμα μπαρουτιού πως είναι πόλεμος. Πλιάτσικο, επίταξη, ακύρωση Ολυμπιακών αγώνων και απαγόρευση κυκλοφορίας. Επαναπατρισμός και κλείσιμο συνόρων. Οι χακί στολές έχουν γίνει άσπρες και οι χάρτες κινήσεως του εχθρού είναι τα διαγράμματα με καμπύλες. «Μπήκε και η Αμερική στο πόλεμο» είναι η τελευταία μεγάλη είδηση κάνοντάς τον παγκόσμιο.

Και η μαύρη πλάκα συνεχίζεται. Βρισκόμαστε στα σπίτια λες και είμαστε σε καταφύγια πολέμου δίπλα σε σχεδόν αγνώστους για όλη τη διάρκεια της ημέρας. Έχουμε πατήσει ένα pause σε ότι κάναμε και περιμένουμε. Η κυβέρνηση συνεδριάζει λες και είναι το υπόγειο δωμάτιο πολέμου του Τσώρτσιλ. Και κάθε κράτος προσπαθεί να υπάρξει άυλο πάνω στο άρμα του διαδικτύου. Φοβούμενο όχι μην πιάσει το σήμα του το ραντάρ των εχθρών, αλλά μην καταρρεύσει από την υπερφόρτωση.

Κάθε απόγευμα πιάνουμε Τσιόδρα, λες και ακούμε την ελληνική υπηρεσία του BBC. Ενώ ακούμε για τα μέτωπα στις άλλες χώρες και τις εκατόμβες νεκρών προσπαθούμε να ξεχαστούμε. Το ραδιόφωνο προσπαθεί να μας φτιάξει τη διάθεση βάζοντας Κούκα και Ζαμπέτα. Τα τραγούδια έχουν κολλήσει λες και είναι Κυριακή λίγο μετά τις 12. Εκεί στη ραθυμία του πρώτου ούζου πριν το τραπέζι.

Ο διαρκής αγώνας συνεχίζεται. Οχι για την κατάκτηση του Βερολίνου αλλά για την εύρεση του εμβολίου. Επιστήμονες από Ανατολή και Δύση δίνουν ένα αγώνα δρόμου και γοήτρου. Έχοντας στο νου τους τη θέση τους στο μετά αν τα καταφέρουν.

Και η Γηραιά Ηπειρος προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της. Να ετοιμαστεί να μαζέψει τα ερείπια της και να ξαναχτίσει. Να θυμίσει στην Γερμανία την κοινή ευρωπαϊκή ιστορία αντοχής και αναγέννησης. Αλλά και την γενναιόδωρη συμπεριφορά στους αντιπάλους μακριά από ψυχρούς και εγωιστικούς υπολογισμούς. Γιατί οι ψυχροί υπολογισμοί έχουν παρενέργειες και στις πράξεις των θιγομένων. Οπως η οικογένεια του ιστορικού Tony Judt, που για να δει τους Εβραίους επιζήσαντες συγγενείς της στη Δανία, γέμισε μπιτόνια με βενζίνη το αμάξι της και προσπάθησε να μην κάνει ούτε μία στάση στη μετακατοχική Γερμανία.

Ενώ αν κρατήσουμε τις εικόνες από τα νοσοκομεία στη Δυτική Γερμανία που δέχονται ασθενείς από τη γειτονική Γαλλία το μετά θα είναι αντίστοιχο με την Ευρώπη που ξαναχτίζει μαζί το μέλλον. Που Γάλλοι και Γερμανοί έφτιαξαν μαζί τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο περιοχές της Αλσατίας και της Λωρραίνης.

Όταν μία ηλιόλουστη μέρα περάσει όλο αυτό το κακό όνειρο. Οταν οι νησιώτες θα μας υποδεχτούν στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, οι παλιές αφιλόξενες δηλώσεις τους θα ξεχαστούν στη πρώτο μακροβούτι. Τις πληγές που ανοίξαμε ο ένας στον άλλο θα τις γιατρέψει το αλάτι και θα τις ξεπλύνει η θάλασσα. Μόλις βγούμε στην επιφάνεια θα βρούμε τη μισή χώρα που δουλεύει, εργάζεται και μετακινείται εκτός των συνόρων. «Τα ξενάκια μας που ήρθαν να κάνουν καλοκαίρι» όπως λέει και το τραγούδι της Δωδεκανήσου. Είναι η πρώτη φορά που δεν θα συμπληρώνουμε παράταιρα το κάδρο, σαν φτωχοσυμπέθεροι δίπλα στην «εξόριστη κυβέρνηση του Λονδίνου». Υποχρεωμένοι να δεχτούμε βαριεστημένα τις κοινότυπες διαπιστώσεις τους. Συζητώντας για το τι γίνεται στην Ελλάδα χειρότερα από τις υπόλοιπες χώρες. Αυτή τη φορά θα τους κοιτάξουμε, όπως και τους άλλους συνομηλίκους μας στη Δύση, ίσια στα μάτια. Περήφανοι για την εγρήγορση και την αντίληψη που φάνηκε αυτές τις δύσκολες ώρες. Ολοι, οι μέσα και οι έξω, ευγνώμονες για ότι εφόδια μας έχει χαρίσει γενναιόδωρα το ελλαδικό περιβάλλον για την μετέπειτα πορεία μας.

Μέχρι τότε περιμένουμε. «We would meet again some sunny day» όπως έλεγε τρυφερά η τραγουδίστρια της νίκης Vera Lyn μαζί με εκατομμύρια φωνές από όλο τον κόσμο. Γιατί υπάρχει κάτι που μπορεί πάντοτε να το λαχταράς και κάποια φορά το κερδίζεις. Την ανθρώπινη τρυφερότητα.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΚΡΙΔΗ

Follow Us

OXYGEN FM

ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ

Τελευταία Νέα

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Η πόλη της Πάτρας μεταμορφώνεται σε έναν ζωντανό κινηματογραφικό προορισμό από τις 28 έως τις 31 Μαρτίου, φιλοξενώντας το Urban Film LUX. Αυτή η μοναδική εκδήλωση προσκαλεί τους κ . . .
ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Διευρυμένη συνάντηση εργασίας, ενόψει της επικείμενης έναρξης της τουριστικής περιόδου στη Δυτική Αχαΐα, είχε ο Δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος, ο οποίος υποδέχθηκε στ . . .
ΠΑΤΡΑ - ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑ

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών ο Νικόλαος Κεραμιδάς, μετά από πολύμηνη μάχη με ασθένεια. Γεννημένος το 1957, ξεκίνησε να εργάζεται σε εκτελωνιστικό γραφείο από το 1969 σε ηλικί . . .
ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Αποπνικτική παραμένει η ατμόσφαιρα στην Πάτρα, με την σκόνη να έχει απομονώσει την πόλη, αφού ο ορίζοντας είναι τελείως κλειστός και χάθηκαν στην κυριολεξία, η Ναύπακτος, η Παλιοβο . . .
ΠΑΤΡΑ - ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑ

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών ο Νικόλαος Κεραμιδάς, μετά από πολύμηνη μάχη με ασθένεια. Γεννημένος το 1957, ξεκίνησε να εργάζεται σε εκτελωνιστικό γραφείο από το 1969 σε ηλικία 13 ετών. Διετέλεσ
ΠΑΤΡΑ - ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑ

Συνελήφθη, προχθές το πρωί, στον Πύργο , από τους αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Πύργου, ένας ημεδαπός άνδρας, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε, κακουργηματι
ΠΑΤΡΑ - ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑ

Μία τεράστια τρύπα, έχει ανοίξει στο οδόστρωμα στην συμβολή των οδών Καποδιστρίου και Κουμανιώτη στην Πάτρα. Μάλιστα ένα σήμα στην τεράστια λακούβα, προειδοποιεί τους οδηγούς και τους πεζούς για τον κ
Image
Image

Search