Η πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Υγείας Βασίλη Κικίλια στην Πάτρα αποτέλεσε αφορμή να συζητήσουμε και να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τα προβλήματα που χαρακτηρίζουν τη δημόσια περίθαλψη στην περιοχή μας.
Και γράφω για να επαναφέρουμε διότι οι πληγές είναι διαγνωσμένες κα εντοπισμένες. Αυτό όμως που μας λείπε είναι η θεραπεία τους. Κι αυτή θα πρέπει να είναι το ζητούμενο από όλους μας προς την κεντρική εξουσία.
Όσοι υπηρετούμε το δημόσιο σύστημα υγείας ερχόμαστε
Καθημερινά αντιμέτωποι με τις συνέπειες που προκαλεί η χρόνια μη αντιμετώπιση των προβλημάτων που χαρακτηρίζουν τη δημόσια περίθαλψη στην περιοχή μας.
Το πρώτο αφορά στην υπολειτουργία της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Θα πρέπει οι Τοπικές Μονάδες Υγείας και τα Κέντρα Υγείας να στελεχωθούν και εξοπλιστούν πλήρως διότι μόνον έτσι θα μπορέσουν να ανακόψουν το κύμα προσέλευσης στα νοσοκομεία. Σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι καθοριστική 24ωρη λειτουργία του Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου Αγίου Αλεξίου. Η υλοποίησή του θα αποφορτίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και του «Αγίου Ανδρέα».
Το δεύτερο αφορά την πλήρη ανάπτυξη και λειτουργία των περιφερειακών νοσοκομείων. Είναι ανεπίτρεπτο πρωτοβάθμια περιστατικά να παραπέμπονται από τα νοσοκομεία της Ηλείας, της Αιτωλοακαρνανίας και των νησιών στο τριτοβάθμιο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Στα νοσοκομεία της Πάτρας θα πρέπει να διακομίζονται μόνον τα δύσκολα περιστατικά που χρίζουν εξειδικευμένης αντιμετώπισης.
Το τρίτο σοβαρό θέμα αφορά το μοναδικό αμιγώς παιδιατρικό νοσοκομείο στην ευρύτερη περιφέρεια, το Καραμανδάνειο. Τα κτιριακά του όρια έχουν εξαντληθεί. Απαιτείται η ανάπτυξη ενός σύγχρονο και άρτια οργανωμένου και στελεχωμένου, με όλε στις παιδιατρικές ειδικότητες νοσοκομείο. Το έχει ανάγκη η περιοχή και θα προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες υγείας στα παιδιά. Το σύνολο των εργαζομένων στο Καραμανδάνειο προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες ζωής αλλά οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα δύσκολες.
Το τέταρτο αφορά την κάλυψη των ιατρικών και νοσηλευτικών κενών. Να γίνει μία ιεράρχηση των αναγκών που έχουν τα νοσοκομεία και σταδιακά να γίνει η κάλυψή τους, Πρέπει να σταματήσει το σύστημα των δανεικών γιατρών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο. Άλλωστε σε κανένα νοσοκομείο δεν περισσεύουν οι γιατροί για να καλύπτουν τις ανάγκες άλλων.
* Η Ασπασία Ρηγοπούλου είναι γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας και διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
