Η 3η του Σεπτέμβρη δεν είναι απλά μια επέτειος για ένα πολιτικό
κόμμα. Είναι μια ιστορικά φορτισμένη ημέρα για την πολιτική διαδρομή
της χώρας, μια αφετηρία για την ανάδειξη των δυνάμεων που
οδήγησαν στην ανατροπή των μετεμφυλιακών στερεοτύπων και την
ανασύνθεση του εθνικού και κοινωνικού ιστού στη βάση προοδευτικών
ιδεών. Το ΠΑΣΟΚ έδωσε δημοκρατική ταυτότητα στις πολιτικές και
κοινωνικές εξελίξεις απελευθερώνοντας κοινωνικές δυνάμεις,
καταργώντας τα κλειστά συστήματα εξουσίας, δικαιώνοντας τα
οράματα και τις θυσίες των γενεών της εθνικής αντίστασης, του
προδικτατορικού αγώνα και της αντιδικτατορικής πάλης.
Η επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα και η ίδρυση του
ΠΑΣΟΚ, ήταν μία υπόσχεση χειραφέτησης ενός ολόκληρου λαού, ο
οποίος κρατιόταν δέσμιος από εξαρτήσεις, στο εσωτερικό και στο
εξωτερικό. Περισσότερη Δημοκρατία, περισσότερα δικαιώματα,
περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, ήταν το τρίπτυχο πάνω στο οποίο
κινήθηκε από την αρχή το Κίνημα που έμελλε να αλλάξει την ιστορία
της χώρας ως η ριζοσπαστική πολιτική μετεξέλιξη της δημοκρατικής
παράταξης στην Ελλάδα.
Η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη συμπύκνωνε έναν πλούτο ιδεών
και αξιών που είχε περισσότερο από ποτέ ανάγκη η Ελλάδα του 1974:
Λαϊκή Κυριαρχία-Εθνική Ανεξαρτησία-Κοινωνική Απελευθέρωση. Στην
διαδρομή του το ΠΑΣΟΚ ταυτίστηκε με προοδευτικές ρήξεις και αλλαγές
που θεμελίωσαν μια νέα πραγματικότητα για την κοινωνία με
εκτεταμένες νομοθετικές παρεμβάσεις και μεταρρυθμίσεις που

οδήγησαν σε εθνική αναμόρφωση και διαμόρφωσαν κλίμα αισιοδοξίας,
ελευθερίας και προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η εθνική συμφιλίωση με την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης, η
ενοποίηση και εκδημοκράτηση των σωμάτων ασφαλείας, τα ανοικτά
για τους πολίτες Πανεπιστήμια, η κατάργηση των φακέλων, η παύση
των διακρίσεων με βάση τις πολιτικές πεποιθήσεις, ο μετασχηματισμός
στην εκπαίδευση, η νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, η καθιέρωση
της ισότητας των δύο φύλων, η κατάργηση της προίκας, η ψήφος στα
18, η εισαγωγή του μονοτονικού συστήματος γραφής, η ίδρυση του ΕΣΥ
και του ΑΣΕΠ, η συγκρότηση οργάνων δημοκρατικού προγραμματισμού
σε Δήμους και κοινότητες, η κατάργηση αντιδημοκρατικών νόμων στο
συνδικαλισμό, η εθνική σύνταξη, η αιρετή Αυτοδιοίκηση με τον
Καποδίστρια και τον Καλλικράτη, η ανακούφιση των μικρομεσαίων
στρωμάτων και η δημιουργία μιας νέας τάξης που δεν υπήρχε στην
Ελλάδα, της μεσαίας, φέρουν την υπογραφή των κυβερνήσεων του
ΠΑΣΟΚ.

Στην πορεία όλων αυτών των χρόνων έγιναν και λάθη πολλά, που
οδήγησαν σε μια περίοδο περισυλλογής, ενδοσκόπησης και
συρρίκνωσης. Λάθη, κάποια εκ των οποίων ήταν ασυγχώρητα για ένα
κόμμα που έγινε πολιτικό βίωμα για τη χώρα. Σήμερα που η ελληνική
κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με την κρίση της πανδημίας, την
όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τη διεύρυνση των
ανισοτήτων ενώ εξακολουθεί να βιώνει την οικονομική κρίση, το
ΠΑΣΟΚ, που έμαθε από τα λάθη του, βρίσκεται ενώπιον μιας νέας
ιστορικής πρόκλησης και ευθύνης: να αποτελέσει ξανά δύναμη
ελπίδας, συμφιλίωσης και τολμηρών επιλογών που θα αλλάξουν και
πάλι την πορεία της χώρας και της κοινωνίας.
Να γίνει και πάλι ο πολιτικός χώρος που θα γεννήσει την ελπίδα στη
χώρα και τους ανθρώπους της. Να γίνει ξανά ο χώρος που θα άρει
αγκυλώσεις και προκαταλήψεις του παρελθόντος, θα αντιπαρατεθεί
στο λαϊκισμό, θα συμβάλει στην επαναφορά της πολιτικής, θα προτείνει
λύσεις για όλα τα μεγάλα ζητήματα, θα δώσει φωνή στους
αποκλεισμένους, στους απογοητευμένους, στους ανίσχυρους, θα
επανακτήσει την σχέση του με τη νεολαία, θα σταθεί όπως και τότε, στη
σωστή πλευρά της ιστορίας.

Η συγκυρία, υπαγορεύει την αίσθηση της ευθύνης του ιστορικού ρόλου
που καλείται να διαδραματίσει το Κίνημά μας στη νέα εποχή. Νέοι
άνθρωποι, νέες ιδέες, συνέπεια σε αρχές και αξίες είναι ο δρόμος που
θα οδηγήσει ξανά τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη στην καρδιά της
κοινωνίας. Οι επόμενοι μήνες είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι για τη χώρα αλλά
και για το Κίνημα που καλείται να παίξει και πάλι το ρόλο που απαιτούν
οι καιροί.
Να δημιουργήσει μια νέα δομή με βάση τις λαϊκές πλειοψηφίες και να
εκφέρει μια πολιτική πρόταση που θα δίνει λύσεις στα καίρια ζητήματα
διαβίωσης της πληττόμενης κοινωνίας.