Το κοινό νομοσχέδιο των υπουργών παιδείας και προστασίας του πολίτη για την δημιουργία της λεγόμενης πανεπιστημιακής αστυνομίας προκαλεί έντονο προβληματισμό για τους αληθείς στόχους της κυβέρνησης.
Διότι η ανάγκη για τη φύλαξη του χώρου των πανεπιστημίων και την καταπολέμηση φαινομένων βίας και ανομίας είναι αναντίρρητη. Ο τρόπος όμως που θα γίνει αυτό, δεν είναι μονοσήμαντος.
Η κυβέρνηση λοιπόν επιλέγει τον πιο επικίνδυνο δρόμο, δηλαδή ουσιαστικά, την δημιουργία και λειτουργία αστυνομικών τμημάτων μέσα στα πανεπιστήμια.
Παρά το γεγονός ότι από το καλοκαίρι του 2019 καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο και δεν υπάρχει έκτοτε καμία αιτιολογία για τη μη παρέμβασή της αστυνομίας όπου ήθελε χρειαστεί.
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει τέτοιο ευρωπαϊκό παράδειγμα στις χώρες της ΕΕ που έχουν βαθιά ακαδημαϊκή παράδοση (Γαλλία, Γερμανία κ.λπ.), όπου η αστυνομία καλείται και επεμβαίνει μόνο όταν υπάρξουν εγκληματικές πράξεις.
Παρά το γεγονός ότι η Σύνοδος των Πρυτάνεων επισήμανε ότι η πανεπιστημιακή φύλαξη θα πρέπει να οργανωθεί σε νέες βάσεις στα πλαίσια του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων και να υπάγεται στον Πρύτανη και τη Σύγκλητο και όχι στην ΕΛΑΣ.
Παρά το γεγονός ότι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων σε πρόσφατη τοποθέτησή της κατήγγειλε το νομοσχέδιο, αναφέροντας ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα λύσει.
Παρά το γεγονός ότι σημαντικά στελέχη της ΝΔ, όπως ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος και ο πρώην Υπουργός Παιδείας Άρης Σπηλιωτόπουλος καταδικάζουν το νομοσχέδιο, αναφέροντας ότι η κυβέρνηση έχει ιδεοληψίες και αρνείται να δει ότι δεν χρειάζονται νέες προσλήψεις για την πανεπιστημιακή αστυνομία, αλλά προσλήψεις για την στελέχωση με καθηγητικό προσωπικό των ΑΕΙ ή για την στελέχωση κρίσιμων δημοσίων υπηρεσιών, όπως της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης και της έρευνας.
Μάλιστα, η στελέχωση της πανεπιστημιακής αστυνομίας με 1.000 ειδικούς φρουρούς που -παρεμπιπτόντως - δεν έχουν καν την ίδια εκπαίδευση λ.χ. με τους δόκιμους αστυφύλακες, μοιάζει ασύμβατη με τον χώρο στον οποίο θα κληθούν να λειτουργήσουν.
Διότι στα πρόσθετα προσόντα που απαιτούνται, σύμφωνα με παλαιότερη προκήρυξη της ίδιας κυβέρνησης για ειδικούς φρουρούς, είναι μεταξύ άλλων και η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων τους ακόμη και σε ειδικές δυνάμεις των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αν όπως το υπονοεί η κυβέρνηση, χρειαζόμαστε πια λοκατζήδες στα πανεπιστήμια, προφανώς η παιδεία μας εκπνέει.
Ταυτόχρονα, η ηλεκτρονική επιτήρηση όλων των πανεπιστημιακών χώρων εκτός των γραφείων των καθηγητών και των αιθουσών διδασκαλίας, που εισάγεται με το νομοσχέδιο, δημιουργεί ένα περιβάλλον ασφυκτικής παρακολούθησης όλων των φοιτητικών, πολιτικών και κοινωνικών εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα σε αυτό.
Μετά από όλα αυτά είναι προφανές ότι δεν παραβιάζεται απλά το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, αλλά ουσιαστικά επιχειρείται η στρατιωτικοποιημένη πειθάρχηση του πανεπιστημίου ενάντια σε κάθε έννοια ακαδημαϊκής ελευθερίας και ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Ως Κίνημα Αλλαγής υπερασπιζόμαστε την ακαδημαϊκή ελευθερία, την ασφάλεια του προσωπικού και των φοιτητών των πανεπιστημίων μας και την δημόσια περιουσία, ζητώντας το αυτονόητο, την υπαγωγή οποιασδήποτε υπηρεσίας φύλαξης στην πανεπιστημιακή διοίκηση.
Η πρόταση νόμου που καταθέσαμε στη Βουλή επιλύει με καθαρό τρόπο το σημαντικό αυτό ζήτημα.
O Μαρίνος Σκανδάμης είναι Τομεάρχης του Τομέα Προστασίας του Πολίτη στο Κίνημα Αλλαγής
