* Γράφει ο Μαρίνος Σκανδάμης, Δικηγόρος - Διδάκτωρ Νομικής, Τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη του Κινήματος Αλλαγής
Η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου από τα πρώτα της βήματα έζησε μια ζωή αξιωμάτων. Το ΠΑΣΟΚ την τίμησε διορίζοντάς την Νομάρχη Καστοριάς σε ηλικία 26 ετών. Στη συνέχεια διορίστηκε Γενική Γραμματέας Κατάρτισης σε ηλικία 27 ετών. Συνέχισε ως Γενική Γραμματέας Νεότητας, Πρόεδρος του ΕΟΜΜΕΧ, Γενική Γραμματέας Βιομηχανίας και για πρώτη φορά Βουλευτής, στην ηλικία των 37 ετών. Λίγο μετά, αναλαμβάνει Επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενώ κατόπιν ευδόκιμης πενταετούς ευρωπαϊκής θητείας, εκλέγεται βουλευτής μέχρι το 2012 και υπουργοποιείται επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου. Μια σημαντική πολιτική καριέρα με σφραγίδα ΠΑΣΟΚ, το οποίο και η ίδια τίμησε, μέχρι την αποτυχία να επανεκλεγεί το 2012.
Έτσι, όταν τα δύσκολα ήλθαν και το ΠΑΣΟΚ υπέστη την διμέτωπη επίθεση λαϊκισμού και συντήρησης, όταν δηλαδή οι δυνάμεις του συρρικνώθηκαν και η κ. Διαμαντοπούλου έχασε την έδρα της, χάραξε τότε μια διαφορετική πορεία. Έγινε πολιτικά ανεξάρτητη. Επέλεξε δηλαδή για τον εαυτό της το ρόλο του «εθνικού» κεφαλαίου. Απομακρυνόμενη όμως από το ΠΑΣΟΚ και νιώθοντας εσφαλμένα ότι το εθνικό περνά μέσα από το συντηρητικό, στράφηκε σε αυτή την κατεύθυνση. Το 2019, παραμονές εκλογών, δήλωνε πως «ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα περισσότερη σχέση έχω με τη Νέα Δημοκρατία», για να καταλήξει στην ίδια συνέντευξη στο «Πιστεύω στην αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας».
Παράλληλα, χωρίς να χάνει το ενδιαφέρον της για την πολιτική, γοητεύτηκε και από τα θέλγητρα του lobbying. Το 2020 κατέλαβε τη θέση στο Δ.Σ. της Coca-Cola HBC AG με έδρα την Ελβετία. Ήταν το επιστέγασμα του τέλους μιας υποψίας σοσιαλδημοκρατικού παρελθόντος. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι ήταν και εφαλτήριο για τον κόσμο της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ούτε βέβαια να το αποκλείσει μπορεί κανείς.
Αυτές τις μέρες, η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να προτείνει την κ. Διαμαντοπούλου ως υποψήφια για τη θέση της Γ.Γ. του ΟΟΣΑ αντιμετωπίστηκε κυριαρχικά ως μια πρόταση εθνικού ενδιαφέροντος, που ταιριάζει με το υποτιθέμενο μεταρρυθμιστικό προφίλ της κυβέρνησης.
Ας είμαστε όμως ειλικρινείς μεταξύ μας. Διότι, δεν πρόκειται τελικά για μια υπερκομματική επιλογή, όπως ανακοίνωσε το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά για μια στενά κομματική επιλογή μιας ανανήψασας πρώην σοσιαλδημοκράτισσας που βρήκε τον ορθό δρόμο στη ζωή της που τα φέρνει όλα δεξιά.
Λεπτομέρεια βεβαίως είναι πως η ΝΔ που γνωρίζει από μεταρρυθμίσεις, κατακρεούργησε το νόμο Διαμαντοπούλου για την παιδεία (ν. 4009/2011), όταν ήλθε στην κυβέρνηση το 2012. Η κ. Διαμαντοπούλου δεν φαίνεται να θίχτηκε από αυτό.
Το Κίνημα Αλλαγής με ανακοίνωση του ορθά επισήμανε ότι η κ. Διαμαντοπούλου έχει αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ το 2013. Με μεγαλοψυχία επίσης ευχήθηκε κάθε επιτυχία στην υποψηφιότητά της. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα το αρνηθεί αυτό.
Αρκεί βεβαίως η υποψηφιότητά της να συνάδει πραγματικά με τους διακηρυγμένους σκοπούς του ΟΟΣΑ. Που συναιρούνται στο όραμα «building better policies for better lives», δηλαδή στην ενίσχυση της ευημερίας, της ισότητας, των ευκαιριών και της ευζωίας για όλους. Επομένως, σίγουρα η ευδόκιμη μελλοντική της πορεία για το κοινωνικό συμφέρον περνά από μια μικρή προϋπόθεση, εφόσον με το καλό επιλεχθεί. Να πίνει λιγότερη Coca Cola. Διατροφικά βεβαίως μιλώντας.
