ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ *


Η αποτελεσματική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης στην πατρίδα μας από την κυβέρνηση εδραίωσε την πεποίθηση πως την επόμενη ημέρα του απαγορευτικού στη χώρα μας, ορισμένες πρακτικές που αποδείχτηκαν αποδοτικές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και σε άλλους τομείς. Στην παιδεία, ωστόσο, που αποτελεί τον άλλο σημαντικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους, δίνεται η εντύπωση πως η κρίση δε μας δίδαξε πολλά πράγματα.
Η πρακτική της νομοθέτησης για σοβαρά ζητήματα της εκπαίδευσης εν μέσω θέρους της διακοπής των σχολείων, που αποτέλεσε τον κανόνα των τελευταίων δεκαετιών, συνεχίζεται με τον ίδιο τρόπο.

Η απουσία διαλόγου που σκίασε όλες τις προηγούμενες αλλαγές, που εισήχθησαν στην εκπαίδευση και εντέλει αποδείχτηκαν ανεπιτυχείς χαρακτηρίζει και τις επιδιωκόμενες αλλαγές στον εκπαιδευτικό χάρτη της χώρας.
Στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης τον πρώτο λόγο τον είχαν οι επιστήμονες-γιατροί. Στην παιδεία, ωστόσο, συνεχίζεται αυτό που γινόταν πάντα. Σύμβουλοι, που δεν έχουν σχέση με την παιδεία ή εκπαιδευτικοί που ελάχιστη επαφή έχουν με τη σχολική τάξη είναι οι αρεστοί των Υπουργών, με αποτέλεσμα προ πολλού να έχει οδηγηθεί η παιδεία στα βράχια.

Η απαξίωση των εκπαιδευτικών συνεχίζεται με αξιοζήλευτη σταθερότητα. Πάντα ήταν μακριά από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, παρόλο που αυτοί είναι οι επιστήμονες της παιδείας. Όταν μάλιστα κατά καιρούς η πολιτική ηγεσία εκφράζεται ευμενώς για το έργο τους, όπως έγινε και πρόσφατα, το ρόλο αναλαμβάνουν ορισμένοι απαίδευτοι δημοσιογράφοι, που εμφανίζονται ως εκπρόσωποι της κοινωνίας και προσπαθούν να μεταθέσουν στους εκπαιδευτικούς τις διαχρονικές και εγκληματικές ευθύνες της πολιτείας για τα σοβαρά προβλήματα που βιώνει το εκπαιδευτικό σύστημα.

Το ζήτημα της επαναλειτουργίας των σχολείων έγινε και αυτό αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Το χτύπημα του κουδουνιού, ωστόσο, πρέπει να είναι απόφαση των ειδικών και σε πλήρη συνεννόηση με τους εκπαιδευτικούς και την τοπική αυτοδιοίκηση να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ασφαλούς λειτουργίας, εφόσον τα σχολεία έχουν ιδιαιτερότητες και σωρευμένα προβλήματα.

Η αξιωματική αντιπολίτευση εμφανίζεται τελευταία σχεδόν ταυτισμένη με τα αιτήματα των εκπαιδευτικών. Ενσυναίσθηση ή πολιτική υποκρισία; Μόνο που δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που περιέκοψε χιλιάδες θέσεις εργασίας καταργώντας τον υπεύθυνο δάσκαλο ολοήμερου, δεν έδωσε ένα ευρώ για επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και πέρασε όλες τις αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις μέσα στις διακοπές των σχολείων.
Μια μικρή μερίδα του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών εξακολουθεί να είναι προσκολλημένη στο άρμα του λαϊκισμού και του ισοπεδωτισμού. Μάλιστα, μερικοί εξ αυτών πέρασαν από την αφωνία μιας πενταετίας στα κάγκελα της διαμαρτυρίας. Αληθινά ποιον μπορούν να πείσουν για τις προθέσεις τους;
Ο Αδαμάντιος Κοραής σημείωνε «Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την Παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο». Αν η πολιτεία δεν πορευτεί με αυτόν τον κανόνα, τότε ο κορονοϊός ενδέχεται να αποδειχτεί θανατηφόρος για την παιδεία, εφόσον αυτή φέρει αρκετά υποκείμενα νοσήματα, που για δεκαετίες έμειναν αθεράπευτα. Οι εκπαιδευτικοί σταθερά και αταλάντευτα οφείλουν να διεκδικούν καλύτερη ποιότητα εκπαίδευσης για τους μαθητές τους.


* Ο Τάσος Σταυρογιαννόπουλος είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Πάτρας.