Το ξημέρωμα της 4ης Οκτώβρη 1944, οι καμπάνες αναγγέλλουν τη λευτεριά, τη λύτρωση από το ναζιστικό ζυγό κατοχής.

 Το 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, παρελαύνει στην ελεύθερη Πάτρα και οι κάτοικοι γεμίζουν τους δρόμους, υποδέχονται με λουλούδια τους απελευθερωτές τους.

Την επόμενη μέρα επισκέπτεται την Πάτρα ο Άρης Βελουχιώτης.

Να τι αναφέρει ο Νεολόγος Πατρών στις 6 Οκτώβρη του 1944 για τον λόγο του:

 ...ο Άρης Βελουχιώτης επίσης διεκοπτόμενος από ζητωκραυγάς και χειροκροτήματα, εχαιρέτησεν τον λαόν των Πατρών δια την απελευθέρωσίν του από την Γερμανικήν κατοχήν και από την βίαν του Κουρκουλάκου. Ομιλών δια τα τάγματα ασφαλείας είπεν:…Η στάση του ΕΑΜ είναι παραδειγματική στην πόλη. Σεβόμεθα από τον καθέναν την τιμήν, την περιουσία και τις ελευθερίες του λαού και γι’ αυτές ακριβώς αγωνιζόμαστε. Μας συκοφάντησαν ότι θα σφάξουμε και θα κρεουργήσουμε. Οι εκ συνειδήσεως άθρησκοι, μας συκοφάντησαν ότι θα γκρεμίσουμε τις εκκλησίες, οι από συνήθεια άτιμοι κατηγορούν εμάς ότι θα σπιλώσουμε την ελληνική τιμή. Οι πατριδοκάπηλοι που βλέπουν την πατρίδα μονάχα με πρίσμα το πορτοφόλι τους και που παρέδωκαν την πατρίδα μας στον εχθρό, κατηγόρησαν εμάς που από τρία ολόκληρα χρόνια με τα ανταρτικά στη Μακεδονία και Θράκη μαχόμεθα κατά των Βουλγάρων...

Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΧΑΪΑ γράφει «Με την αυτοθυσία των ανταρτών και τη βοήθεια των συμμάχων λευτερώθηκε η Πάτρα»

Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ «Θριαμβευτικήν υποδοχήν σε Κανελλόπουλο, Άρη στην Πάτρα».

Η μάχη των Πατρών κράτησε τεσσερες ολόκληρες μέρες και είταν πολύ σκληρή, γιατί οι γερμανοί έβαλλαν ενάντια στα βρεττανικά και ελληνικά στρατεύματα με όλμους και βαρύ πυροβολικό που συγκέντρωσαν απο όλη την Πελοπόννησο.

Οι ελασίτες πολεμώντας σκληρά με τη βοήθεια του ντόπιου πληθυσμού που βοηθούσε όπως μπορούσε την ώρα της μάχης, εκδηλώνοντας τον ενθουσιασμό του με ζητωκραυγές και ηρωικές πράξεις τσάκισαν τους κατακτητές και τους προδότες ...».

Το χρονικό της μάχης

Λίγες μέρες πριν την 4η Οκτωβρίου, περιφερειακά της Πάτρας είχαν αναπτυχθεί δυνάμεις του ΕΛΑΣ καθώς και Βρετανοί στρατιώτες. Σε συνομιλία που είχε συντάκτης της εφημερίδας «Ελεύθερη Αχαία», με τους επικεφαλής των αποσπασμάτων κρούσης των δυνάμεων του ΕΛΑΣ Λάκη Αποστολόπουλο και Ανέστη Γαλανόπουλο περιγράφονται με πολλές λεπτομέρειες τα γεγονότα εκείνων των ημερών: 

“Η μάχη για την απελευθέρωση της βασανισμένης μας πόλης, μας λέγει ο συν. Λάκης Απoστολόπουλος άρχισε τη Δευτέρα (2 Οκτωβρίου) το πρωί. Όπως είναι γνωστό την προηγούμενη νύχτα, οι ταγματαλήτες εγκατέλειψαν την πόλη, παραδόθηκαν στα συμμαχικά τμήματα, αφοπλίστηκαν και κλείστηκαν στο στρατόπεδο, σαν αιχμάλωτοι πολέμου. 

Το πρωί της Δευτέρας 120 αντάρτες, από τους πιο μαχητικούς και γενναίους μπήκαν στην πόλη και κατέλαβαν τη γραμμή από Αγία Τριάδα, Αγία Φωτεινή, Μαρούδα, και τέρμα οδού Παντοκράτορος. Επί της οδού Καλαβρύτων προς Μαρούδα, κινήθηκαν και συμμαχικά τμήματα και κατέλαβαν θέσεις στο πλευρό των ανταρτών μας. 

Σε λίγο κατόπιν διαταγής, τα τμήματά μας προωθούνται προς τα εμπρός.

 Φθάνουμε εις την Ομόνοια οπότε και ερχόμαστε σε επαφή με τον αιφνιδιασμένο εχθρό. Μετά από πείσμονη μάχη, μας ειδοποιεί το αριστερό ότι κατελήφθη το Σκαγιοπούλειο. Είναι η πρώτη μεγάλη επιτυχία μας, που τη χρωστάμε στους ηρωικούς αητούς μας.

Επακολουθεί εντολή μας και όλες οι ομάδες μας προωθούν τις γραμμές τους. Η νέα παράταξή μας -το απόγευμα της Δευτέρας- είναι η εξής: Σχολεία Βουδ, οδός Νικήτα, Ομόνοια και η εκκλησία του Παντοκράτορα.

Η πρώτη μας μέριμνα στρέφεται στους πολιτικούς κρατούμενους των φυλακών Μαργαρίτη και Παντοκράτορος τους οποίους και λευτερώνουμε. Δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης πλημμυρίζουν τα μάτια των βασανισμένων αδελφών μας. Η στιγμή είναι συγκινητική. Αγκαλιάζουν τους αντάρτες – ελευθερωτές και τους φιλούν.

Σκληρές Μάχες

Οι σκληρές μάχες αρχίζουν μετά τις 5 το απόγευμα. Οι Γερμανοί προβάλουν λυσσώδικη αντίσταση, χτυπάνε ασταμάτητα. Όμως, ο Ανθ/γός Ρήγας τους χτυπάει εύστοχα και θαρραλέα από τις ταράτσες των σχολείων Βούδ. Η αποφασιστική αυτή στάση του Ρήγα, αναγκάζει τους Γερμανούς να συμπτυχθούν από την οδό Παναχαϊκού. 

Για να μετριάσουν δε την επιτυχία μας και να μην μας αφήσουν να προελάσουμε με γοργό ρυθμό, αρχίζουν καταιγιστικά πυρά πυροβολικού, όλμων, πολυβόλων και κάθε είδους αυτομάτων όπλων. 

Οι βολές μας περιορίζονται. Πρέπει να κερδίσουμε τη μάχη της λευτεριάς της Πάτρας, χωρίς να καταστρέψουμε την πόλη. Για αυτό μετατοπίζουμε τις θέσεις μας στο σημείο αυτό. Τα μεσάνυχτα όμως καταλαμβάνουμε πάλι τις ίδιες θέσεις που είχαμε το απόγευμα. Στο μεταξύ ενισχυθήκαμε με 80 άνδρες της εθνικής μας πολιτοφυλακής και από μια μικρή ομάδα χωροφύλακες. Όλη τη νύχτα και το πρωί της επομένης, τα τμήματα μας με τολμηρές ανιχνεύσεις, κάνουν αναγνώριση στις θέσεις του εχθρού. Προετοιμαζόμαστε για τη γενική επίθεση.

Αρχίζει η επίθεση

Πραγματικά όλο το πρωί ρίχναμε παρενοχλητικές βολές και τις απογευματινές ώρες εκδηλώνεται η επίθεσή μας σ’ όλο το μήκος της παράταξης. Ομάδες μας περισφίγγουν τα Ψηλαλώνια και εξουδετερώνουν τις εστίες αντίστασης. Στο σημείο αυτό ο ηρωισμός των ανταρτών δεν περιγράφεται. Με ακράτητη αποφασιστικότητα σκαρφαλώνουν στις μάντρες του Ζενίθ και καταλαμβάνουν το αντικειμενικό τους σημείο.

Στην οδό Γερμανού ομάδες από αντάρτες και Άγγλους συμμάχους, μάχονται αδερφωμένοι και σε στενή συνεργασία. Οι Γερμανοί έχουν οχυρωθεί στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου και αμύνονται επίμονα.

Στο δεξιό, ομάδα του Ρήγα σκαρφαλώνει στο Κάστρο, και τοποθετεί τα αυτόματά της στο επάνω μέρος των σκαλιών Αγίου Νικολάου. Έτσι ελέγχεται μεγάλο μέρος της κάτου πόλης.

Παράλληλα, δεξιότερα, μικτά τμήματα από Άγγλους και Έλληνες, καταλαμβάνουν τον ασύρματο στο δασύλλιο. Αυτές είναι οι θέσεις μας ως τη νύχτα, οπότε η επίθεσή μας γίνεται σφοδρότερη.

Ενώ οι Γερμανοί βάλλουν ενάντιά μας, με καταιγιστικά πυρά όλων των όπλων και από όλα τα σημεία, σφοδρή συνδυασμένη επίθεση συμμαχικών ελαφρών μηχανοκίνητων μέσων και αντάρτικου πεζικού ανέτρεψε και εξουδετέρωσε την εστία αντίστασης της πλατείας Αγίου Γεωργίου.

Οι Γερμανοί δεν μπορούν πλέον να κρατήσουν άμυνα στην κάτου πόλη, γιατί την ελέγχουν τα αυτόματα όπλα μας. Όταν μάλιστα τοποθετήσαμε ένα οπλοπολυβόλο στο καμπαναριό της Παντάνασσας, η θέση των Γερμανών της παραλίας έγινε πιο επικίνδυνη. Στο μεταξύ ο εχθρός έχει αρχίσει κανονική και συστηματική αποχώρηση με πλοιάρια.

Αργά τη νύχτα μικρή ενίσχυση αποτελούμενη από 70 άνδρες του λόχου διοίκησης VIII ταξιαρχίας και από την υποδειγματική ομάδα ΕΠΟΝ του 12ου Συν/τος, ρίχτηκε στη μάχη, στο αριστερό της παράταξης.

Η Πάτρα Λεύτερη

Από σήμερα το πρωί στις 6 η πόλη μας είναι λεύτερη. Οι Γερμανοί, όσοι δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι, έφυγαν. Στο διάστημα της μάχης, από διάφορα σημεία της άνω πόλης, μεμονωμένοι πεντοσαρανταδιώτες και της ειδικής ασφάλειας, χτύπησαν ύπουλα και προδοτικά τους αντάρτες μας. Έτσι σκοτώθηκε στο Τάσι ένας αντάρτης και τραυματίστηκαν τρεις σ’ άλλα σημεία. Ακόμα σκοτώθηκε και ένας χωροφύλακας.

Ο Λαός όμως της πάνω πόλης, που λευτερώθηκε από την πρώτη μέρα, πολέμησε στο πλευρό του αντάρτη μοιράζοντάς του τσιγάρα, τροφές και δίνοντάς του κουράγιο. Τα ηρωικά παλληκάρια που λευτέρωσαν την πόλη μας, -και αξίζει να σημειωθεί αυτό- είχαν τρία μερόνυχτα άυπνοι, πολεμώντας συνέχεια στην πρώτη γραμμή”.

Ο λόγος του Άρη Βελουχιώτη στην Πάτρα, αμέσως μετά την απελευθέρωσή της

Την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 1944, στις 11 περίπου το πρωί, η 8η Ταξιαρχία και το 12ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ μαζί με συμμαχικά βρετανικά στρατεύματα παρελαύνουν στους ελεύθερους πλέον δρόμους της Πάτρας και πλήθος κόσμου τους υποδέχεται και τους αποθεώνει. Την επόμενη μέρα -Πέμπτη 5 Οκτωβρίου- επισκέφτηκε την Πάτρα ο υπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Ο κόσμος που βρισκόταν όλη την ημέρα στους δρόμους και τις πλατείες σχημάτισε αυθόρμητα συγκέντρωση κάτω από το αρχηγείο του ΕΛΑΣ από τον εξώστη του οποίου ο υπουργός απηύθυνε λόγο, διακοπτόμενος συχνά από ζητωκραυγές και λαϊκά συνθήματα όπως Ζήτω ο Κανελλόπουλος, Ζήτω η Κυβέρνηση, Ζήτω ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, Ζήτω ο Άρης.

Στη συνέχεια εμφανίστηκε στον εξώστη ο Άρης Βελουχιώτης ο οποίος εκφώνησε με τη σειρά του λόγο κάτω από τις ενθουσιώδεις αντιδράσεις του κόσμου.

 “Συναγωνιστές και συναγωνίστριες.

Είμαι ευτυχής γιατί μπαίνοντας στην πόλη των Πατρών μπαίνουμε απολύτως αναίμακτα. Καταβάλλαμε επίμονες προσπάθειες να γίνει ό,τι έγινε στην Πάτρα, το ίδιο και σ’ άλλες πόλεις της Πελοποννήσου.

Δυστυχώς σε ορισμένες πόλεις άνθρωποι οι οποίοι δεν δικαιούνται να φέρουν το όνομα του Έλληνα θέλησαν ως το τέλος με τα όπλα του κατακτητή να αποτελέσουν τις οπισθοφυλακές του. Χρησιμοποίησαν τα όπλα του κατακτητή για να διευκολύνουν όσο το δυνατόν τη φυγή του από τις πόλεις. Επανειλημμένως από την πρώτη στιγμή θελήσαμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι η στάση τους είναι εγκληματική αντεθνική και ότι ήταν υποχρεωμένοι έστω και κατά την 12η ώρα να συμβάλουν στον αγώνα της απελευθέρωσης. Δυστυχώς αυτοί είχαν πάρει την απόφαση να μείνουν οι οπισθοφύλακες του εχθρού.

Υπάρχουν πόλεις όπου δεν θρηνούνται θύματα από τον αγώνα εναντίον του κατακτητή αλλά εναντίον ατόμων που φέρουν μόνο το Ελληνικό όνομα. Είμαι ευτυχής γιατί στην πρωτεύουσα της Πελοποννήσου αν χύθηκε αίμα, χύθηκε στον αγώνα εναντίον του κατακτητή. Έστω και την τελευταία στιγμή ο συνταγματάρχης Κουρκουλάκος δέχθηκε να παραδοθεί στους συμμάχους.

Μας συκοφάντησαν ότι είμαστε ληστές, αγύρτες, κλέφτες και αντεθνιστές. Μας συκοφάντησαν ότι θελήσαμε να παραδώσουμε ελληνικά τμήματα στους Βουλγάρους ή δεν ξέρω που αλλού.

Ήδη οι συκοφαντίες αυτές είναι συντρίμματα μπροστά σας.

Η στάση του ΕΛΑΣ είναι παραδειγματική, στις πόλεις που μπαίνουμε σεβόμαστε την τιμή και την περιουσία του λαού και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε. Μας συκοφάντησαν ότι μπαίνοντας στις πόλεις θα σφάξουμε και θα κρεουργήσουμε τους παπάδες και θα γκρεμίσουμε τις εκκλησίες. Αυτοί που βλέπουν τα πράγματα από το πρίσμα του πορτοφολιού τους μας κατηγόρησαν ως απάτριδες.

Μιλούν για μας, που χύσαμε το αίμα μας στα βουνά της Μακεδονίας και της Θράκης στον αγώνα εναντίον των Βουλγαροφασιστών. Οι συκοφαντίες αυτές με την επαφή του ΕΛΑΣ με τον λαό γίνονται συντρίμματα.

Ό,τι υποσχεθήκαμε στην αρχή πραγματοποιείται. Υποσχεθήκαμε ελευθερία. Κανένας δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι γι’ αυτό καταβάλαμε το 95% των προσπαθειών μας για να μη πω 100%. Υποσχεθήκαμε ότι θα σεβόμαστε τη λαϊκή κυριαρχία και ότι θα την παραδώσουμε στον λαό. Απόδειξη τούτου είναι η λαϊκή επιτροπή την οποίαν εκλέξατε σήμερα το πρωί.

Ο απελευθερωτής ΕΛΑΣ στα χέρια της κυβέρνησης θα αποτελέσει τρανή δύναμη, η οποία θα συνεχίσει τον πόλεμο για τη συντριβή του εχθρού και εκτός των συνόρων μας στο πλευρό των συμμάχων. Ο ΕΛΑΣ στα χέρια της κυβέρνησης είναι τρανή εγγύηση ότι θα συντρίψουμε τον κατακτητή και θα δώσουμε την ελευθερία του λαού, είναι δυνατή εγγύηση ότι ο λαός θα εκλέξει το καθεστώς της αρεσκείας του.

Ο λαός προσέφερε πολλά, αλλά στις πόλεις λίγα ξέρουν για τους μόχθους της υπαίθρου. Η ύπαιθρος μοίρασε την μπουκιά της με εμάς. Λεηλατήθηκε, κρεουργήθηκε από τον κατακτητή γιατί υπεράσπιζε εμάς. Ζητώ νέες θυσίες. Δεν υπόσχομαι τίποτα. Θέλω να συνεχίσετε τη βοήθεια προς τον στρατό και την κυβέρνηση για να έρθει διπλή η ελευθερία: κοινωνική και εθνική. Δεν λέω τι θα σας δώσουμε αύριο. Ότι πάρετε θα το πάρετε με τη γροθιά σας. Ο ελληνικός λαός αρκετά συκοφαντήθηκε με καρικατούρες και γλίτσες στο εξωτερικό. Ο ελληνικός λαός, από τον οποίον η ανθρωπότης έλαβε το φως του πολιτισμού θα ξαναδώσει νέους δρόμους στην ανθρωπότητα. Θα κερδίσουμε ό,τι θα κερδίσουμε χάρη στο σθένος μας και την θέλησή μας να απολείψουμε την δικτατορία.

Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα κρατήσουμε το τουφέκι στο πλευρό των συμμάχων μας και δεν θα το αφήσουμε εάν δεν δούμε την Ελλάδα μεγάλη και ευημερούσα. Η Ελλάς δεν είναι τσιφλίκι πέντε χρυσοκανθάρων. Ο λαός ο οποίος μόχθησε αυτός θα πάρει τη διοίκηση. Η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος στην οποία συμμετέχουν όλα τα κόμματα, τέτοια λύση χάραξε και τέτοια λύση θα δώσει. Προσέξτε, ίσως βρεθούν άνθρωποι λαοπλάνοι συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς που θα θελήσουν να σας εξαπατήσουν. Προσέξτε να μη ξανάρθουν τα τέσσερα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά που παρασκεύασε τον όλεθρο του 1941. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει παράδειγμα που να προοδεύσει λαός κάτω από καθεστώς αντιλαϊκό.

Είστε υποχρεωμένοι λοιπόν να χαράξετε βαθειά στη συνείδηση σας ότι ενωμένοι και υπακούοντας στις διαταγές της εθνικής κυβέρνησης θα τραβήξουμε μπροστά εναντίον του κατακτητή και για την δημιουργία του καθεστώτος της λαοκρατίας.

Είμαι βέβαιος ότι τις γραμμές αυτές θα τις ακολουθήσετε γιατί μόνοι σας θα τις εκλέξετε. Τονίζω ότι ο ΕΛΑΣ όπως πολέμησε για την ελευθερία, τόσο θα αγωνιστεί να προστατεύσει τον λαό από την δικτατορία.

Με την πεποίθηση αυτή, ότι τέτοιο δρόμο θα ακολουθήσετε αναφωνώ 

– Ζήτω ο ηρωικός και πολυβασανισμένος Μοριάς.

– Ζήτω η Εθνική Κυβέρνηση.

– Ζήτω οι σύμμαχοι.

– Ζήτω το συκοφαντηθέν και καταδιωχθέν Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας.”

Ο λόγος του Άρη Βελουχιώτη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος»,

στις 6 Οκτωβρίου 1944 (Μουσείο Τύπου ΕΣΗΕΠΗΝ).