Το τελευταίο διάστημα, στην τοπική επικαιρότητα, σημαντική επικοινωνιακή θέση έχει το θέμα της σιδηροδρομικής σύνδεσης της Πάτρας.  Είναι λοιπόν αναγκαίο να καταθέσουμε τις απόψεις μας σχετικά με ένα ζήτημα με κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές παραμέτρους.

     Αρχικά θέλουμε να τονίσουμε κάποια ζητήματα που επιμελώς αποκρύπτονται ή υποβαθμίζονται από τις δημοτικές κινήσεις. Η σιδηροδρομική σύνδεση Πειραιάς – Αθήνα – Πάτρα έχει όλα τα χαρακτηριστικά των μεγαλεπήβολων «μεγάλων έργων».

    Στόχευσή της κυρίως η ταχύτερη μεταφορά εμπορευμάτων στο πλαίσιο των «διευρωπαϊκών δικτύων μεταφοράς» της Ε.Ε. και των «συνδυασμένων μεταφορών».

   Συστατικά στοιχεία της, οι συνεχώς μεταβαλλόμενοι προϋπολογισμοί, οι υπερκοστολογήσεις, οι ανατρεπόμενες μελέτες και οι τεράστιες χρονικές καθυστερήσεις (είμαστε στη δεύτερη δεκαετία πλέον).

    Επικοινωνιακά όπλα, η καλλιέργεια της προσδοκώμενης «ανάπτυξης» της περιοχής,  «ανάπτυξης για όλους» μας λένε. Φορείς αυτών των αντιλήψεων οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν (ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ν.Δ. , ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)

    Στις επιδιώξεις τους δεν υπάρχουν οι παράγοντες δημόσια και φτηνή συγκοινωνία για το λαό (άλλωστε γι’ αυτό  ιδιωτικοποίησαν  την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και την χάρισαν σε Ιταλική εταιρεία) καθώς και η εξυπηρέτηση των τοπικών αναγκών της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής.

    Σήμερα, μετά από πολιτικάντικες υποσχέσεις και καλλιέργεια αυταπατών παίζουν το παιχνίδι της «κολοκυθιάς» των μελετών, των χρηματοδοτήσεων κ.λ.π. Απλώς κοροϊδεύουν. Εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι δεν πρέπει ο λαός της περιοχής μας να εγκλωβιστεί σε διλήμματα, σε προειλημμένες αποφάσεις, σε παιχνίδια αλλαγών απόψεων για χάρη εκλογικών ή παραγοντικών σκοπιμοτήτων.

Τονίζουμε:

-          Η σιδηροδρομική σύνδεση  της Πάτρας δεν πρέπει να οδηγήσει σε διχοτόμηση της πόλης, περιβαλλοντική υποβάθμιση, μερική ή ολική απομόνωση μέρους του θαλάσσιου μετώπου. Αναγκαστικά, εκεί που είναι σήμερα τα πράγματα, απαίτησή μας είναι η υπογειοποίηση της σύνδεσης Ρίο – Πάτρα και η δημιουργία επιφανειακού δημόσιου ελεύθερου πάρκου για την πόλη.

-          Η προαστιακή σύνδεση της Πάτρας με τον Άγιο Βασίλειο αποδείχτηκε εύστοχη επιλογή και κυκλοφοριακά επωφελής. Ο σχεδιασμός πρέπει να διατηρήσει τη δυνατότητα λειτουργίας του προαστιακού, στις νέες συνθήκες και με απαραίτητους σταθμούς τοπικής εξυπηρέτησης. Παράλληλα, πρέπει να λειτουργήσει η επέκταση προς δυτική Αχαϊα. Οι ματαιώσεις των δρομολογίων προς Ρίο και Δυτική Αχαϊα, με πρόσχημα τον κορωνοϊό, πρέπει άμεσα να αναιρεθούν.

-          Ο σχεδιασμός και υλοποίηση έργων επιβατικών μετακινήσεων σταθερής τροχιάς (τραμ) στην ευρύτερη περιοχή της πόλης θα συμβάλλει στην βελτίωση της ποιότητας των κινήσεων των εργαζομένων και των κατοίκων.

     Απευθυνόμαστε στο λαό της περιοχής, τους εργαζόμενους/ες, τους νέους/ες. Πρέπει να αποσυνδεθούν από τα ψεύτικα λόγια και τους πολιτικάντικους ελιγμούς των δημοτικών κινήσεων που πρόσκεινται σε Ν.Δ., ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ΚΙΝ.ΑΛ. και στις παραφυάδες αυτών. Ανάλογα με τις εκάστοτε κυβερνητικές σκοπιμότητες, αλλάζουν θέσεις, υπόσχονται «αγώνες» και τελικά πορεύονται με τη λογική της εξαπάτησης.  Πάντα τάσσονταν και θα τάσσονται υπέρ των συμφερόντων του τοπικού κεφαλαίου και για αυτό είναι τελείως αναξιόπιστοι και επικίνδυνοι.

      Σημαντικές ευθύνες βαραίνουν και την δημοτική αρχή Πελετίδη. Μένει μόνο στο δίπολο περί υπόγειας ή μη διέλευσης του τραίνου χωρίς να συγκρούεται συνολικά με τις στοχεύσεις που υπάρχουν από κυβέρνηση – ΕΕ για το εργο της συγκεκριμένης σιδηροδρομικής γραμμής και την σημαντική ταξική διάσταση που αυτό έχει. Ενώ υπόσχεται «αγώνες μέχρι τελικής πτώσεως» για να υπογειοποιηθεί η σύνδεση Ρίο – Πάτρα (μέχρι το 2018 ήταν αδιάλλακτοι υπέρ της περιμετρικής όδευσης του σιδηροδρόμου), δεν είμαστε βέβαιοι ότι έχουν διάθεση συγκρούσεων. Η λογική ενός αγώνα απλής «στήριξης του αγώνα του δημοτικού συμβουλίου» που προτάσσουν δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Άλλωστε, πρόσφατα γεγονότα όπως η ουσιαστική υποστολή των διαμαρτυριών για την Πατρών – Πύργου και η εμμονή για υλοποίηση του απαράδεκτου κυκλοφοριακά και αλλοπρόσαλλου τεχνικά και περιβαλλοντικά έργου της αντιδρόμησης της οδού Κανακάρη και των συναφών ρυθμίσεων, δείχνουν τα μεγάλα αδιέξοδα που έχει η λογική της «χρηστής διαχείρισης» που έχει η δημοτική αρχή και προφανώς δεν μας γεμίζουν με αισιοδοξία για την κατάληξη για το ζήτημα του τρένου και των συγκοινωνιών της πόλης.

      Η απάντηση μπορεί να δωθεί νικηφόρα μόνο μέσα από το οργανωμένο ταξικό και λαικό κίνημα της περιοχής, το οποίο θα έρθει σε σύγκρουση συνολικά με τις στοχεύσεις κυβέρνησης-ΕΕ που έχουν ως μόνο στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Είναι τώρα που πρέπει να γίνει κτήμα του ο αγώνας ενάντια στα σχέδια περιβαλλοντικής και ποιοτικής υποβάθμισης της περιοχής. Ένας αγώνας που θα συνδέει την πάλη για ελεύθερους δημόσιους χώρους για το λαό, για αναπλάσεις  που δεν θα γίνονται προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων, αλλά με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες,  για μετακινήσεις δωρεάν, γρήγορες και ασφαλείς για τους πολίτες μέσα στην πόλη και φθηνές για εκτός αυτή. Ως «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Πάτρα», θα κάνουμε ότι μπορούμε για να συμβάλλουμε σε αυτό τον αγώνα.